Van backs tot baltempo: hier liggen de kansen én gevaren voor Oranje tegen Finland

In dit artikel:

Nederland ontvangt zondagavond in Amsterdam Finland, dat onder de Deense bondscoach Jacob Friis (aan het roer sinds januari 2025) stapsgewijs sterker is geworden. VoetbalNieuws.nl bespreekt waarom de Finnen niet meer alleen als underdog gezien mogen worden en waar Oranje onder Ronald Koeman kansen ziet.

Friis laat Finland doorgaans in een flexibele 4-3-3 spelen die bij balverlies omschakelt naar een compacte 5-3-2. De ploeg zoekt verzorgd positiespel, speelt direct bij balwinst en benut de flanken en halfspaces om tempo te maken. Thuis houdt Finland de linies klein en schakelt snel om; dat bleek onder meer bij de remise/overwinning tegen Litouwen nadat het zich na een nederlaag in juni tegen Nederland (0-2) herpakte.

Belangrijke namen: doelman Viljami Sinisalo vervangt de geblesseerde Lukas Hradecky en doet het naar behoren; achterin staan Ville Koski en Miro Tenho centraal, met Jere Uronen en Nikolai Alho als aanvallende backs (Robert Ivanov ontbreekt vanwege schorsing). Op het middenveld ontbreken de invloedrijke Glen Kamara en Jensen door blessures, waardoor Kaan Kairinen en Leo Walta meer verantwoordelijkheid dragen. Voorin zijn Oliver Antman en Adam Markhiev uitgegroeid tot bepalende spelers; Joel Pohjanpalo blijft spits, Teemu Pukki is nog vooral een impactsub.

Zwakke punten zijn de beperkte efficiëntie in de eindfase en kwetsbaarheid bij voorzetten vanaf de zijkanten. Blessureproblemen onderbreken automatismen en invallers geven wisselvallige bijdragen.

Voor Nederland ligt de sleutel in hoog tempo en breedte: door de Finse linies uit elkaar te trekken en middenvelders als Tijjani Reijnders en Frenkie de Jong tussen de lijnen te laten opereren, kunnen ruimtes ontstaan achter Alho en Uronen — kansen voor vleugelspelers als Cody Gakpo en Jeremie Frimpong. Toch vereist het tegen Finland geduld; de ploeg blijft georganiseerd en lokt niet makkelijk openingen uit.