Wat is er geworden van de U17-bronzenmedaillewinnaars in 2015?
In dit artikel:
Het Belgische jeugdelftal van 1998, dat op het WK U17 van 2015 brons veroverde, laat uiteenlopende carrières zien: enkele spelers vonden de weg naar het internationale en professionele hoogniveau, maar veel anderen belandden in lagere divisies, raakten uit de roulatie door blessures of stopten zelfs met voetbal. Het verhaal dient als waarschuwing nu het WK U17 van de generatie 2008 van start gaat: een succesvol jeugdtoernooi garandeert geen grote seniorcarrière.
Een aantal namen uit die groep bouwde wél een klinkend cv op. Orel Mangala groeide uit tot vaste waarde bij de nationale ploeg onder bondscoach Tedesco en verzamelde veel speelminuten in Premier League en Bundesliga. Dante Vanzeir maakte faam bij Union Saint-Gilloise (91 wedstrijden, 48 goals) en pakte één A-cap. Ook Verreth vond zijn plek in het buitenland en is inmiddels basisspeler in de Serie B. Rigo, opgeleid bij PSV en lange tijd een belofte, kende moeizame doorbraken en blessures maar verzamelde toch ruime ervaring in Ligue 2 en keerde recent terug naar Beveren.
Andere spelers belandden op professioneel maar bescheidener niveau. Christophe Janssens is vaste linksachter bij SK Beveren en telt meer dan 130 wedstrijden in de Challenger Pro League. Kino Delorge werkt rustig aan zijn carrière in Luxemburg (F91 Dudelange) na periodes in Duitsland en België. Laurent Lemoine heeft meer dan honderd duels in de Eerste Klasse B achter de rug en beleefde onlangs zijn debuut in de Jupiler Pro League met Zulte Waregem. Lennerd Daneels bouwde een degelijke loopbaan op in Nederland met veel wedstrijden in de Eerste Divisie en ook Eredivisie-ervaring.
Tegelijk zijn er veel teleurstellingen en aflopende trajecten. Enkele spelers spelen nu op amateurniveau: Dries Caignau, Thuys, Alper Ademoglu en anderen zijn teruggezakt naar de Derde Klasse of Eerste Klasse Amateurs. Steph Van Cauwenberghe verliet in 2022 het voetbal na een loopbaan in de lagere klasses. Ismail Azzaoui, ooit een topbelofte bij Tottenham en in Nederland, zag zijn ontwikkeling verwoest door zware blessures en zit sinds kort zonder club. Jorn Vancamp kampte met persoonlijke problemen maar speelt nog wel doelgericht op amateurniveau. Jens Teunckens wisselde reserve- en basisrollen af, speelde bij verschillende Belgische clubs en kreeg verrassend enkele oproepen voor de A-selectie.
Kortom: de 1998-generatie illustreert hoe uiteenlopend de overgang van jeugd naar seniorvoetbal kan zijn. Factoren als blessures, mentale gezondheid, transfers, speelminuten en timing bepaalden wie doorstroomde naar hoger niveau en wie bleef steken of afzakte naar semi‑professioneel/amateurvoetbal. Voor scouts, coaches en ouders is het een reminder dat talent op jeugdtoernooien een beginpunt is, geen garantie.